(કડી શરીફ મહેસાણા)
હઝરત પીર સૈયદ બાલાપીર બાવા રેહમતુલ્લાહ અલયહિકી શાનએ પાકકા ઝિક્ર કરના મુશ્કેિલ હી નહીં- નામુમકીન હૈ, કયું કે જહાં ઈન્સાની સોચ ખતમ હો જાતી હૈ; વહીસે ઔલિયાએ કામિલીનકી શાનકા ઝહુર હોતા હૈ ઔર ઉન વલિયોકો અલ્લાહ તઆલાને અલગ અલગ મકામાતસે નવાઝા. કોઈ ગૌષ બને, કોઈ કુતુબ, તો કોઈ અબદાલ, તો કોઈ મદાર એ આઝમ બને કોઈ “મુજદીદ એ ઇસ્લામ” બને, કોઈ સુલ્તાન ઉલ મશાયખ બને તો કોઈ સુલતાન ઉલ કલંદર બને, કોઈ સુલતાન ઉલ આરેફિન તો કોઈ કુતુબએ વકત હુવે.
હઝરત સૈયદ અહમદ હુસૈન ઉર્ફે બાલાપીર બાવાકો અલ્લાહ તઆલાને વો મકામ અતા ફરમાયા થા કે આપકી ઠોકરોસે મુરદા ઝિંદા હો જાતા- દિવારે ચલને લગતી- ચોરોકે દિલ આપ બદલ દેતે ઔર ઉનકો માફ કરકે સચ્ચાં ઇન્સાન બના દેતે !
* ડાકુઓકી તૌબા ઔર જલાલે બાલાપીર સરકાર રહમતુલ્લાહિ અલયહ *
હઝરત પીર સૈયદ બાલાપીર બાવા રહમતુલ્લાહિ અલયહ સભી ખાસો આમ મોઅકીદ થે ઔર આપ ભી અપની શફકત ઔર મુહબત લોગોસે ફરમાતે. એક દિનકા વાકીયા હૈ કે એક મુસલમાનકી ભેંસ અપને ખેતમેં ચરતી થી, ઇતનેમેં ખબર આઈ કે ગાવમેં ડાકુ ઘુસ આયે હૈ ચરતી ભેસોકો લે જાતે હૈ- યે સુનતે હી વો ગમગીન હો ગયા ઔર ગૌર ઓ ફિક્ર કરને લગા. આખિર ઉસે ખ્યાલ આયા કે સબ વાકીયા બાલાપીર બાવાકો સુનાઉ ! વો ફોરન બાલાપીર બાવાકો ઢુંઢતા હુવા બાલાપીર બાવાકે ઘર તરફ નિકલા, ઉતને મેં બાલાપીર બાવા ખેલતે હુવે દિખાઈ દીએ, ઉસને સરકારકે કદમ પકડ લિયે ઔર અર્ઝ કરને લગા ‘મેરે ઝિંદાવલી ! ડાકુઓકા ઝુલ્મ બઢ ગયા હૈ, વો સબકી ભેંસો કો લે જાતે હૈ ઔર ખંજર દિખાકર ડરાતે હૈ- આપ બાલાપીર બાવા આઓ ઔર રહેમ ખાઓ મેરે હાલ પર- મેરી ભેંસોકો છુડવાઓ, વો સબ ડાકુ અભી તાલાબકે ઈસ તરફ હૈ ઓર હમ સોચતે હૈ કે ઉન તક કિસ તરહ પોહચે’. બાલાપીર બાવાકો રહેમ આ ગયા. આપને નારા લગાયા ઔર ચારો તરફ દેખને લગે- કોઈ સવારી નઝર નહિ, આઈ ઇતને મેં આપકો એક દિવાર નઝર આઈ, આપ બાલાપીર બાવા ઉસ દિવાર પર બેઠ ગયે ઔર ઉસ દિવારકો લકડીસે હાંકને લગે, સરકારકે રોઆબસે વો દિવાર ચલને લગી આંખ ઝપકતે હી વો ડાકુઓસે જા મિલી, બાલાપીર બાવાને ડાકુઓસે પુછા ‘કહા લે ચલે ભેંસો કો..’? યે સુનતે હી સભી ડાકુ ભાગે, આપકો જલાલ આ ગયા ઔર સારે ડાકુ અંધે હો ગયે ઔર જહાં થે વહી ખડે રહે ગયે. ઈસીમેં સબ ડાકુ પરેશાન હો ગયે. સબને બાલાપીર બાવાકે કદમોકો પકડ લિયા ઔર મુઆફી માંગી ઔર કહને લગે ‘અબ હમ સબ કામોસે તૌબા કરતે હે ઓર હમ આપકે કદમો મેં રહેગે હમેં અપની આંખોકી રોશની અતા કરો’ ઉન ડાકુઓને અપની ચોટીયોકો કાટકે આપકે કદમોમે રખ દી ઔર બાર બાર મુઆફી તલાબ કરને લગે ઓર કહા ‘હમ તો ક્યા, હમારી ઓલાદ ભી ચોરી નહિ કરેગી’ તબ સરકારને સબકી ખતાએ બખ્શ દી ઔર આદાબ કેહકર સબ ચોર ચલે ગયે…
* મુર્દા બચ્ચાં ઝિંદા હો ગયા યે આપકી મશહુર કરામત*
આપ સરકાર બાલાપીર બાવા બચપનસે હી મરતબે વિલાયત પર પોહચે હુવે થે. આપસે કઈ કરામતે ઝાહિર હુઈ. ઉન કરામતોમેં યે એક કરામત બહોત મશહૂર હુઈ કે આપ અપને દોસ્તોકે સાથ ખેલતે ઔર ખેલમેં આપ અદલ ઔર ઇન્સાફ રખતે. એક દિન ખેલતે હુવે શામ હો ગઈ ઔર ખેલ આધા રહે ગયા ઔર જો બાકી દાવ થા વો કલ પર છોડા ઔર સબ અપને ઘર ચલે ગયે- જીસ મોમીનકે બચ્ચેપે દાવ આયા થા વો રાત ગયે શદીદ બીમાર હુવા ઔર ઉસકી મૌત હો ગઈ. ઉસકી માં ઝારો કતાર રોને લગી ઔર અપને બેટેકો બાર બાર સીનેસે લગાતી થી. ઐસે મેં મૌલાના સાહબ ઔર પડોશી આયે ઔર બચ્ચે કી તદફીન કરનેકા ઇન્તેઝામ કરને લગે. અબ વહાં નેક લોગ ખડે થે ઔર ચાહતે થે કે જનાઝેકો ઝલ્દ ઉઠા લેના ચાહિયે; ઈતનેમેં એક સાથ ખેલને વાલા લડકા- જો દોસ્તકે જાનેકે ગમમેં મુંબતીલા થા- દોડ કે બાલાપીર બાવાકે પાસ પોહચા ઔર કેહને લગા ‘બાવા વો લડકા મર ગયા જિનપે આપકા દાવ બાકી હૈ, અબ આપકા બાકી દાવ કિસસે લેંગે’ ઇતના સુનના થા કે બાલાપીર બાવા ખડે હો ગયે ઔર બોલે ‘મેરા દાવ દીયે બીના વો નહિ જા સકતા’ આપ ઉસકે ઘર પોહચે ઔર જનાઝેમેં ઉસકી લાશ પડી થી- આપને કફન હટાયા ઔર ઉસકા હાથ ખીચકે કહા ‘કહા જા રહા હૈ મેરા દાવ દીયે બીના ? કહા જા રહા હૈ ??’ લાખોકે મજમેમેં વો બચ્ચાં ઝિંદા હો ગયા ! ક્લેમાશરીફ પઢતા હુવા બચ્ચાં ખડા હો ગયા ઔર આપકે કદમોમેં ગીર ગયા, બાલાપીર બાવાને ઉસકા હાથ પકડા ઔર જહાં ખેલતે થે વહાં લે ગયે ઔર આપને ઉસસે વહાં બાકી દાવ લિયા ઔર જૈસે ખેલતે થે વૈસે ખેલને લગે !! ચે કરામત દેખ કર સબને મુંહમેં ઉંગલીયા દબા લી ઔર ગાવકે લોગ આપકી અદબ ઔર તારીફ કરને લગે. ઉસ લડકેકે માં-બાપ આપકે કદમોમેં આ ગિરે, ‘આપકી ખાતીર હમારા બીટા હમેં વાપસ મિલ ગયા ઔર આપકે વસીલે હમારે સારે દુઃખ જાતે રહે’.
* હઝરત પીર સૈયદ બાલાપીર બાવાકી મન્નત સે હર મુસીબતે દુર *
આપ સરકાર બાલાપીર બાવાકી કરામતે સબકે સામને ઝાહિર હોને લગી, ઈસ વઝહસે આપકે વાલીદ હઝરતે પીર સૈયદ ફાઝિલશાહ બાવા રહમતુલ્લાહિ અલયહકો ના ગવાર ગુઝરા. આપ બાલાપીર બાવાકો બુલાકર બાર બાર કેહતે રહે કે ‘અય મેરે લખતે જીગર ! યે નાઝુક ઝમાના હૈ ઔર આને-જાને વાલે લોગ આપકો ચેન નહિ લેને દેગે ઔર લોગ તુમ્હે આકર સતાએગે યે દેખકર મુજહે બહોત રંજ ઔર દુઃખ હોગા સબ કરામતે બતાના છોડ દો ઔર બેટે મેરા કેહના માનલો !’ હઝરત ફાઝિલશાહ બાવાકી નસીહતે માનકર આપને અમલ કરના શુરૂ કિયા.
એક દિન આપકે સગી બહેન (આપા) કા બેલ ખો ગયા. આપા ફિક્રમેં પડ ગયે. આખિર ક્યાં કરું ? સોચા ભાઈ કી મન્નત લે લું; ‘અગર ભાઈ બાલાપીર મુજહે બેરી બેલ દિલા દેગે તો મૈં અલ્લાહ કે નામ પર સવા રૂપિયા (1.25 પૈસા ઉસ વકત બડી રકમ થી) ખર્ચ કરૂગી ઔર ઉસકા સવાબ બાલાપીર બાવાકો બખશુંગી’ આપકો મન્નત લેની હી થી કે આપકો ઉસી દિન બેલ મિલ ગયા ઔર બહોત ખુબસુરત સુફેદ બેલ થા ઔર ઝરા-સા ભી કાલા ન થા, આપાકો બેલ તો મિલ ગયા લેકિન મન્નતકી બાત ભૂલ ગયે તો બેલકા રંગ બદલ ગયા ! સુફેદ બેલ કાલા પડ ગયા, સબ પરેશાન હો ગયે કોઈ હકીકત સમજ ન પાયા. આખિર આપકી બહેનકો યાદ આયા કે ‘બાલાપીર ભાઈકી મન્નત રહે ગઈ હૈ યે શાયદ ઉસ લિયે હુવા હૈ’ આપને ફોરન સવા રૂપિયા અલ્લાહકી રાહમેં ખર્ચ કિયા ઔર સવાબ બાલાપીર બાવાકો બખ્શા તો ફોરન વો કાલા પડા બેલ સુફેદ પહેલે કી તરહ ખૂબસૂરત હો ગયા !! યે દેખ કર હર ખાસો આમ હૈરાન હો ગયે ઔર આપકી યે ઝિંદા કરામત દેખી.
-સંપાદિત